Την Πέμπτη 19/12 ασχοληθήκαμε εισαγωγικά με το περιβαλλοντικό θέμα της Ευέλικτης ζώνης σχετικά με τη δημιουργία παραμυθιού με βάση τον υγρότοπο της Αλυκής. Η επιλογή του θέματος αυτού έγινε με σκοπό τη συμμετοχή της Β’ τάξης στο διαγωνισμό συγγραφής παραμυθιού που οργανώνει η WWF με στόχο την ευαισθητοποίηση των μαθητών όσον αφορά την προστασία των υγροτόπων στα νησιά.
Με την
επινόηση παραμυθιών έχουμε ασχοληθεί αρκετές φορές στο μάθημα της Γλώσσας. Αυτή
τη φορά επικεντρωθήκαμε σε κάποια στερεότυπα συστατικά μιας ιστορίας και
συγκεκριμένα στα πρόσωπα που εμπλέκονται.
Χρησιμοποιήσαμε
τις κάρτες από το βιβλίο «Πώς να διηγούμαστε ένα παραμύθι και να
επινοούμε άλλα εκατό» της Πάολα Σανταγκοστίνο, Εκδόσεις Καστανιώτη και,
αφού συζητήσαμε για τα πρόσωπα, τις εκφράσεις τους και τα συναισθήματα που μας
δημιουργούν, τις χωρίσαμε σε τρεις κατηγορίες:
- Πρωταγωνιστές: οι «καλοί» ήρωες που εμφανίζονται σε ένα παραμύθι, συνήθως από την αρχή του.
-
Ανταγωνιστές/ αντίπαλοι: οι «κακοί» ήρωες που εμφανίζονται περίπου στη μέση του παραμυθιού και δημιουργούν προβλήματα στους πρωταγωνιστές.
- Βοηθοί/ συνεργάτες: μπορεί να είναι πρόσωπα, αλλά και ζώα ή αντικείμενα που βοηθούν τους πρωταγωνιστές να ξεπεράσουν τις δυσκολίες τους. Εμφανίζονται συνήθως λίγο πριν το τέλος του παραμυθιού.
Στη συνέχεια οι μαθητές
χωρίστηκαν σε τρεις ομάδες και η καθεμία πήρε τυχαία μία κάρτα από κάθε
κατηγορία. Οι μαθητές έπρεπε συζητώντας να καταλήξουν σε ένα αυτοσχέδιο
παραμύθι χρησιμοποιώντας και τις τρεις κάρτες τους.
Στο τέλος, κάθε ομάδα παρουσίασε το παραμύθι που σκέφτηκε,
ενώ οι μαθητές των άλλων ομάδων έκαναν τις παρατηρήσεις και τα σχόλιά τους μετά
την αφήγηση.
Προέκυψαν
οι εξής ιστορίες:
1η
ομάδα: («Το μαγικό ραβδί του βασιλιά»)
«Μια φορά κι έναν καιρό ζούσε
ένας βασιλιάς σε ένα μεγάλο κάστρο. Ο βασιλιάς είχε στην κατοχή του ένα μαγικό
ραβδί με δύο ιδιότητες: όποιος το είχε, γινόταν βασιλιάς, αλλά μπορούσε να
μεταμορφώνει και τους κακούς σε καλούς.
Ένας κακός δράκος θέλησε να πάρει το ραβδί,
για να γίνει ο ίδιος βασιλιάς. Έτσι, μια μέρα που ο βασιλιάς πήγε στο δάσος για
κυνήγι, ο δράκος τον παραφύλαξε και προσπάθησε να του πάρει το ραβδί.
Ο βασιλιάς όμως πρόλαβε να
μεταμορφώσει τον κακό δράκο σε καλό και στο τέλος έγιναν φίλοι.»
(Παρατηρήσεις: 1. Ο βοηθός –
ραβδί εμφανίζεται από την αρχή του παραμυθιού. 2. Ο κακός δράκος γνώριζε για τη
δεύτερη ιδιότητα του μαγικού ραβδιού;)
2η ομάδα: («Η ευχή του παιδιού»)
«Μια φορά κι έναν καιρό ήταν ένα
παιδάκι που έκανε μία βόλτα στο χωριό του. Εκεί που περπατούσε, συνάντησε μία
νεράιδα. Επειδή το παιδί ονειρευόταν να γίνει δεσμοφύλακας, της το ζήτησε κι
εκείνη έκανε την ευχή του πραγματικότητα.»
(Παρατηρήσεις: Ο δεσμοφύλακας δε
χρησιμοποιήθηκε ως αντίπαλος στο παραμύθι κι έτσι δεν υπάρχει εμπόδιο να
ξεπεραστεί από τον ήρωα.)
3η ομάδα: («Η πριγκίπισσα κι ο γάιδαρος»)
Μια φορά κι έναν καιρό ζούσε μια
πριγκίπισσα που συνάντησε ένα γάιδαρο. Ο γάιδαρος ήθελε να γίνει βασιλιάς και η
πριγκίπισσα δέχτηκε. Όμως, μία κακιά μάγισσα, που ήθελε να τον μεταμορφώσει σε
ποντικό, τον πήρε και τον έκρυψε στην αποθήκη της.
Η πριγκίπισσα τον αναζήτησε παντού, ώσπου
έφτασε στο σπίτι της μάγισσας. Ζήτησε να μπει μέσα και να ψάξει, ενώ η μάγισσα
αρνούνταν πως είχε κρύψει το γάιδαρο. Η πριγκίπισσα βρήκε το γάιδαρο στην
αποθήκη και ξέφυγαν από ένα μυστικό τούνελ!»
(Παρατηρήσεις: 1. Γιατί η πριγκίπισσα
συμφώνησε να γίνει ο γάιδαρος βασιλιάς; 2. Ο γάιδαρος εμφανίζεται ως
συμπρωταγωνιστής, ενώ δεν υπάρχει βοηθός στην ιστορία.)
Σε γενικές γραμμές οι ιστορίες
των ομάδων ήταν ευφάνταστες και, παρόλο που οι κάρτες δε χρησιμοποιήθηκαν πάντα
με τους ρόλους που είχαν αναλάβει, η αφήγηση δεν στερούνταν χρονικής ή λογικής
αλληλουχίας των γεγονότων στα πλαίσια ενός παραμυθιού. Η συνεργασία και η
συμμετοχή όλων των μαθητών στην επινόηση και την αφήγηση άλλες φορές ήταν
ικανοποιητική, ενώ άλλες όχι και τόσο. Στην πλειοψηφία άρεσε το παιχνίδι με τις
κάρτες και οι μαθητές ζήτησαν να ξαναπαίξουμε το παιχνίδι αυτό και σε άλλη
ευκαιρία.
Ελευθερία Ζέλκα
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου